Opisywana sztuka walki i dyscyplina sportu pochodzi z Rosji i stanowi ona połączenie technik charakterystycznych dla judo z technikami stosowanymi w regionalnych zapasach znanych dla obszarów danego ZSRR.

Historia Sambo

Na początku lat 20-tych XX wieku w ZSRR zastanawiano się nad stworzeniem uniwersalnego systemu walk przeznaczonego do wykorzystywania w Armii Czerwonej. Główne prace były wykonywane niezależnie przez Wasilija Oszczepkowa, który był ekspertem w judo oraz przez Władimira Spiridonowa, który był ekspertem w zapasach i jiu-jitsu. Celem tych prac było stworzenie sztuki walki zapewniającej optymalne połączenie technik stosowanych w radzieckich sztukach pojedynki z technikami z dalekiego wschodu oraz Europy zachodniej. Takie połączenie miało zapewnić ogromnie efektywną walkę wręcz.

Spiridonow w wyniku swoich prac wydał instruktarz o nazwie "Samoobrona bez użycia broni" w 1927 roku. Był to podstawowy podręcznik samoobrony stosowany w Armii Czerwonej, Milicji oraz służbach specjalnych. Ostatecznym efektem prac wspomnianego wyżej Spiridonowa, Oszczepkowa oraz Anatolija Charłampiewa było uznanie sambo za narodowy sport pojedynki w ZSRR (nastąpiło to 16 listopada 1938 roku).pomiędzynarodowa Federacja Zapaśnicza FILA uznała w 1966 roku sambo jako sport oraz objęła tą dyscyplinę swoim patronatem. W 1967 roku w Rydze został zorganizowany pierwszy pomiędzynarodowy turniej sambo, w 1972 roku odbyły się Pierwsze Mistrzostwa Europy, natomiast w 1973 roku zorganizowano wstępne Mistrzostwa Świata w Sambo. W 1984 roku sambo zostało wyodrębnione ze struktur zapaśniczych oraz powołana została osobna organizacja zajmująca się tym sportem.

Różne odmiany Sambo

Sambo powstało jako system jednolity, jednakże bieżąco rozróżniane są trzy główne style. Pierwszym z nich jest sambo sportowe podobne do zapasów oraz jiu-jitsu. starcie toczona jest w stójce oraz parterze przy wykorzystaniu chwytów, dźwigni oraz rzutów. W odmianie tej zabronione jest duszenie rywala.Drugą odmianą jest sambo bojowe stosowane w wojsku oraz do celów samoobrony cywilnej. Główny nacisk to pojedynek z uzbrojonym Oponentem oraz wykorzystywanie technik mających na celu jego obezwładnienie. Wykorzystywane są tutaj także techniki walki z bronią taką jak nóż, bagnet lub pałka. Sambo bojowe jest też wykorzystywane w wersji sportowej, w której dozwolonych jest większość chwytów, w tym także duszenia oraz uderzenia. Wszechstronność tej odmiany sprawia, iż jest ona wykorzystywana w walkach MMA.

Sambo militarne jest zbiorem specjalnych technik sambo bojowego, które zostały dopasowane do potrzeb aktualnego pola walki. Zasadniczo odmiana ta wykorzystywana jest w siłach specjalnych (specnaz), siłach szybkiego reagowania policji oraz w Federalnej Służbie Bezpieczeństwa.zawodnicy noszą specjalne kurtki w kolorze niebieskim bądź czerwonym. Dodatkowo stosowane są spodenki, pas, specjalne buty noszące nazwę "sambówki". W przypadku sportowego sambo bojowego zawodnicy zakładają dodatkowo rękawice pozwalające na chwytanie i kaski.